Yılanlar

Yılanlar, salgıladığı zehir yüzünden yeryüzünün en tehlikeli canlılarından biridir. Omurgalı sürüngen olan yılanlar, çok hızlı hareket etmesiyle bilinmektedir. Soyu tükenen birçok yılan olmasına rağmen, 3000 üzerinde farklı türleri bulunuyor. Bunlardan yaklaşık olarak 2700 tanesi zehirli yılan, diğerleri ise zehirli değildir. Zehirli yılanlar gözlerinin arkasında bulunan tükürük bezleri sayesinde zehir salgılar. Bunların ağızlarında fazladan iki diş olduğundan, bu dişler avını ısırdığı zaman zehir salgılayacaktır. Bazı yılan türleri salgıladığı zehir 44 insanı öldürebilecek güçtedir. Zehirli olmayan yılan türleri avlarını boğarak öldürür. Bu yılan türleri yakaladığı ava tonlarca güç uygular. Bu şekilde boğularak öldükten sonra yakaladığı avı yiyecektir. Yılanların suda ve karada yaşayabilen türleri bulunuyor. Bir yılan çok iyi şartlarda bakılırsa, 30 yıl kadar yaşayabilir. Washington'da bir hayvanat bahçesinde yaşayan anakondanın yaşadığı biliniyor.

Yılanlar doğal yaşam alanlarında, diğer canlılara yem olduğu ya da insanlar tarafından derisi için öldürüldüğü için, çok uzun yıllar yaşayamıyor. Yılanlar sıcağı çok sevdiğinden, soğuk yerlerde yaşamazlar. Özellikle Antartika kıtasında hiç yılana rastlanmadığı bilinmektedir. Yılanlar kış mevsiminde kış uykusuna yatarak, bir kışı hareketsiz geçirir. Yılanlar kafasından daha büyük olan avlarını kolaylıkla yutabilir. Eğer büyük bir av yakaladılarsa, bu yemeklerini sindirmek 1-2 aylarını alır. Aylarca yemek yemeden yaşayabilirler. Göz kapaklarının olmadığı, gözlerinin kuvvetli görmemesinden 3 metre ilerisini göremez. Çevresinde bir canlıyı, ortaya salgıladığı ısısı sayesinde fark edecektir. Diğer canlılar gibi burunlarından koku almaz, dillerini kullanırlar. Uzun bir dili varken, dilinin ucu çatallıdır. Zehirli olan yılanlar avını ısırıp zehir verdikten sonra avının izini dilleri sayesinde aldıkları kokuyla takip ederek avını yerler. Bütün yılanların iki akciğeri bulunur. Sol akciğeri hiç gelişmediğinden kaybolmuşken sağ akciğeri gelişmiştir.

Çiftleştikten sonra, 2 ay içerisinde yumurtlar. 5 -50 arasında yumurta yapabilir. Bütün yılanlar üremek için yumurtlar. Bazı yılanlar ana karnında yumurtasını taşır. Doğum zamanı gelince canlı olarak doğurur. Bu durum insanların şaşırmasına neden olur. Yumurtayı dışarı atmayıp, ana karnında bekleyip zamanı gelince çatlayıp doğum gerçekleşir. Yumurtlayacak yılan yumurtalarını bırakabilmek için güvenli bir yer arar. Ağaç kavuğu ya da toprağı kazarak yumurtaları bırakır. Bazı türler kuluçkaya yatarken, çoğu yumurtladığı yere bir daha dönmez. Bu yılanların yumurtadan çıktıkları zaman tek başına hayat mücadelesi etmelerine neden olacaktır. Yumurtadan çıkacak yılanların çok azı hayatta kalmayı başarabilir. Bu yumurtalar yenilmez. Bilinen yumurtaların aksine çok yumuşaktır. Bu yüzden yılanlar zamanı gelince kolayca yumurtadan çıkabilir. Yumurtadan çıktıkları zaman, 10-45 cm arasında değişebilir.

Bazı yılan türleri erişkin olunca 30 cm uzunluğunda olurken, bazı yılan türleri ise 15 metreyi bulabiliyor. Endonezya'nın Sumatra adasında yakalanan 15 metre uzunluğunda olan regal pitonu bir hayvanat bahçesine konuldu. Her gün binlerce yerli ve yabancı turist ziyaret ediyor. 450 kilogram ağırlığında regal piton Guinness rekorlar kitabına girdi. Genellikle Endonezya ya da Filipinler'de bulunan uzun yılanlar bulunmaktadır. En uzun yılanlar genelde piton yılan cinsinin farklı türleri olsa da en ağır yılan anakonda yılanıdır. Yılanların normalde ses çıkarmadıkları bilinmektedir. Eğer kendilerini aşırı bir tehdit içerisinde hissettikleri zaman "tıss" diye bir ses çıkarırlar. Kendisini tehlike de sanan yılanların bazılarının hiç hareket etmeden durur. Böylece ölü sanılarak, düşmanlarından kurtulacağı zanneder. Sürüngen olan bu yılanlar kasları sayesinde ilerler. Derisi üzerinde süründüğünden, dış derisini değiştirmesi gerekmektedir. Yılda en az 2 defa kavı adı verilen derilerini değiştirmeleri gerekmektedir.

Yılanların genellikle Afrika kıtasında yaşadığı bilinmektedir. En zehirli olan yılanlar ise, Avustralya'da yaşadığı biliniyor. Bazı yılanlar ısırdığı zaman, birkaç dakika içerisinde ölüme neden olduğu biliniyor. Bazı yılanların zehri ise hemen etki göstermez. Özellikle kas sisteminin etkisiz hale gelmesi sonucunda felç kalıp ölümle sonuçlanıyor. Ülkemizde hayvanat bahçelerinde farklı yılan türleri bulunuyor. Doğa da ise en çok boynuzlu yılan olarak bilinen çıngıraklı yılan Doğu Anadolu Bölgesinde ve Güney Anadolu Bölgesinde sıklıkla yaşarken, Trakya bölgesinde de görülmektedir.

En çok bilinen yılan türleri

Dünya üzerinde birçok yılan türü bulunmaktadır. Yılanlar, genellikle zehirli veya zehirsiz olarak sınıflandırılırlar. İşte bazı yaygın yılan türleri:

• Boa Yılanları: Büyük vücut yapılarına sahip olan boalar, genellikle zehirsizdir. Anaconda ve boa constrictor gibi türleri meşhurdur. Kendilerini kurbanlarına sararak boğarlar.
• Pitonlar: Pitonlar, genellikle büyük boyutlara sahip olan yılanlardır. Zehirsizdirler ve kendilerini kurbanlarına sararak boğarlar. Bazı popüler türleri arasında kral pitonu ve yeşil ağaç pitonu bulunur.
  
• Kobralar: Kobralar, dünyanın dört bir yanında bulunan zehirli yılanlardır. Ünlü kaplumbağa şeklindeki baş yapıları ve dil hareketlerinin hızı ile tanınırlar. Kara mamba, kobra türleri arasında en hızlı ve zehirli olanlardan biridir.
  
• Engerek Yılanları: Engerek yılanları, küçük ila orta boyutlara sahip zehirli yılanlardır. Yavaş hareket ederler ve genellikle yüksek otlarda veya kayalık bölgelerde bulunurlar. Kobralara benzer şekilde baş yapıları ve dil hareketlerinin hızı ile tanınırlar.
  
• Kraits: Kraits, Asya'nın birçok bölgesinde bulunan zehirli yılanlardır. Genellikle gece aktiftirler ve sessizce hareket ederler. Zehirleri oldukça etkilidir ve insanlara ciddi zararlar verebilirler.
  
• Kobra karinalar:  Kobra karinalar, Avustralya'nın özgün yılan türlerindendir. Adlarını kobra gibi dikleşebilen boyundan almışlardır. Zehirli değildirler, ancak ısırık sonucunda enfeksiyon riski taşırlar.

Yukarıda belirtilenler sadece bazı yaygın yılan türleridir ve daha birçok yılan türü bulunmaktadır. Yılanlar, yaşadıkları habitatlara, boyutlarına, davranışlarına ve zehirli olup olmadıklarına göre çeşitlilik gösterirler.